گام هایی به سوی بهتر نوشتن

از بروز بن بست ذهنی نویسنده جلوگیری کنید .
فقط نویسندگان حرفه ای نیستند که گاهی دچار حالتی می شوند که هیچ چیز برای نوشتن به ذهنشان نمی رسد غیر نویسنده ها هم ممکن است دچار این حالت شوند . در چنین حالتی شخص قادر نیست شروع به گذاشتن کلمات روی کاغذ یا کامپیوتر شخصی خود کند.
این حالت ریشه در نگرانی و یا ترس از نوشتن دارد. وقتی مردم می نویسند می ترسند اشتباه کنند و بنابراین کلمه به کلمه خود را تصحیح می کنند و بدین ترتیب مانع جریان طبیعی ایده ها و جملات می شوند ولی نویسندگان حرفه ای می دانند نوشتن فرایندی است که نیازمند پیش نویس ها،بازنویسی ،حذف ها و مرورهای زیاد است. به ندرت پیش می آید نویسنده در همان بار اول نوشته ی بدون اشکالی ارائه دهد.
برای غلبه بر قفل شدن ذهنتان از این نکات پیروی کنید:
نوشته را به بخش های کوتاهی تقسیم کنید و هر بار یک بخش را بنویسید: نوشتن تعداد زیادی از نوشته های کوتاه نسبت به انجام یکباره ی طرحی بزرگ آسان تر به نظر می رسد . این روش همچنین به سود خواننده است که با ایده ای ساده سر و کار داشته باشد نه چند ایده ی پیچیده . کل مقاله نمی تواند ساده یا محدود به یک ایده باشد ولی هر بخشی از آن می تواند این گونه باشد.
ابتدا بخش های ساده تر را بنویسید:

از سر تیتر صفحات عنواین بخش های مختلف و صفحه ی اول شروع کنید و سپس بقیه ی متن را بنویسید . سریعا احساس می کنید کارها روی روال افتاده اند و وجود چارچوبی در شروع کار می تواند پرداختن به بقیه ی کار را برای شما آسان تر کند.
از به کار بردن قوانین کتاب های گرامری که مانع نویسندگان می شود خودداری کنید. یکی از این قوانین می گوید : هر پاراگرافی باید با یک جمله ی موضوع شروع شود(اولین جمله ای در هر پاراگراف است که منظور اصلی آن پاراگراف را می رساند ) معلمان و سردبیران با پافشاری روی جمله ی موضوع مانعی بر سر راه مردم در آوردن افکار خود روی کاغذ ایجاد می کنند. نویسندگان حرفه ای نگران جملات موضوع نیستند شما هم نباید نگران این مسائل باشید.